Technika mocowań pozwala na przytwierdzenie przewodów hydraulicznych lub rur do ściany, sufitu, podłogi lub innej powierzchni, w której przypadku jest to konieczne. Dzięki wykorzystaniu odpowiednich materiałów możliwe jest wyeliminowanie ryzyka przemieszczenia poszczególnych elementów układu. W przypadku systemów, które charakteryzują się długotrwałą pracą, jest to konieczne.
Jednak i w przypadku tych mniej eksploatowanych użycie techniki zamocowań niesie ze sobą wiele korzyści funkcjonalnych. Przykładami są brak konieczności nadzoru czy zmniejszone ryzyko uszkodzeń mechanicznych, powstałych w wyniku intensywnych wibracji czy wygięć, które mogłoby powstać podczas mocnych obciążeń danego układu.
Jaka technika mocowania będzie najlepsza względem konkretnego układu?
Poszczególne techniki mocowań różnią się między sobą pod wieloma względami. Pierwszą determinantą wyboru zawsze powinna być średnica kanałów, węży, przewodów czy rur, do których mamy zamiar użyć konkretnego mocowania. Oprócz tego bardzo duże znaczenie ma również uwarunkowanie otoczenia pracy układu, a także tryb tej pracy.
Jeśli na przykład dany układ hydrauliczny pracuje w warunkach, gdzie panuje duża wilgoć i ekspozycja na wysokie temperatury – technika zamocowań powinna to uwzględniać. Musi być wtedy wykonana z materiału odpornego na korozję i posiadającego wysoką wytrzymałość termiczną. Podobnie będzie to wyglądać w przypadku wszystkich innych uwarunkowań – środowiskowych, termicznych, ciśnieniowych, obciążeniowych i eksploatacyjnych.